Als zorgmedewerker bijdragen aan oplossingen voor in de praktijk
In deze workshop in één van de Postwagons leren zorgprofessionals hoe ze met praktijkkennis direct kunnen bijdragen aan onderzoek. Zo wordt de zorg op de lange termijn verbeterd. Bibi van der Meulen is ontwerpend onderzoeker bij de Academische Werkplaats Ouderenzorg Tranzo. Ze legt uit hoe zij verpleeghuisbewoners en zorgmedewerkers betrekt in haar onderzoek.
Eigen regie
“In de breedste zin van het woord bedenk ik oplossingen voor complexe problemen die te maken hebben met eigen regie”, vertelt Van der Meulen. “Eigenlijk houd ik me de hele dag bezig met de vraag hoe ik het leven van een verpleeghuisbewoner beter kan maken. Eigen regie is een belangrijk thema.”
Meedenken met de bewoner
Als iemand verhuist van de thuissituatie naar een verpleegtehuis, legt Van der Meulen uit, kan een bewoner vaak niet meer kiezen wanneer er wordt gegeten, of eigen zorgkeuzes maken. Het verlies van regie is hierbij een direct gevolg. “Bij het creëren van oplossingen denken we mee met de bewoners door te proberen in hun schoenen te staan en hun perspectief mee te nemen.”
Huisregels op de kop
Van der Meulen zet creatieve methodes in. Een voorbeeld. Voor een verpleeghuis zetten de onderzoeker en haar team de ‘huisregels’ (die vrijwel ieder verpleeghuis wel heeft) op de kop,. “We draaiden de huisregels om door de bewoners te vragen: ‘Als ik één dag alles zou mogen doen wat ik zou willen, wat zou ik dan doen?’ De ouderen geven zelf input voor nieuwe huisregel-ideeën. “Wij werken de ideeën uit op toepasbaarheid, evalueren ze, en bespreken ze uiteindelijk met de zorgorganisaties. Dat doen we al in een vroeg stadium, zodat concrete plannen steeds opnieuw kunnen worden verbeterd.”
‘Het is hier zoals thuis’
Van der Meulen zet de workshopdeelnemers aan het werk. Ze mogen zelf aan de slag met de interventie van de omgekeerde huisregels, en maken daardoor meteen(met toestemming natuurlijk), deel uit van het onderzoek. Dat doen ze door deze specifieke interventie, de huisregels, een cijfer te geven en het cijfer te onderbouwen. Ook mogen ze zelf aan de slag met het verzinnen van nieuwe huisregels. ‘Hier is het zoals thuis’, kan bijvoorbeeld een nieuwe huisregel zijn. Of: ‘In dit huis kiezen we gezamenlijk wat er wordt gegeten’.
Dit mag niet, dat mag niet
“Ik vond het echt leuk om te doen”, zegt een zorgprofessional na afloop. Een andere professional vond het vooral een inspirerende opdracht, zegt ze. “Ik ben zelf zorgmedewerker en als ik aan de huisregels denk, dan gaan die vrijwel alleen maar over ‘dit mag niet’ en ‘dat mag niet’. Maar wat kan wel? Verpleeghuisbewoners zelf mee laten denken geeft ze zeggenschap, maar ook een stukje veiligheid, het brengt gezelligheid en persoonlijke aandacht. En we kunnen de ideeën op een creatieve manier uitwerken met de bewoners. De ene dag kun je ideeën van bewoners opschrijven, een andere dag kunnen we ze schilderen. Ja, het zou iets voor ons kunnen zijn. Ik vind het een supergeweldige methode, maar er moet wel tijd voor zijn. En we merken dat onze uren steeds minder worden.”
Aansluiten bij de doelgroep
Van der Meulen: “Ik zag al een hele hoop leuke huisregels langskomen en ook leuke opdrachten. Met jullie input kunnen we aan de slag!” Van der Meulen heeft in haar workshop laten zien dat wetenschap en praktijk voortdurend kunnen samenwerken. “Zo kunnen we gezamenlijk oplossingen ontwikkelen die écht aansluiten bij de wensen en behoeften van de doelgroep.”